چشمه سارها

عاشقان پاک، شب‌هاتان بلند
دل‌هاتان روشن
زیرکانه پی دودی افسون...
حال
لولیان در سرزمینشان هراسانند
شازده کوچولوی خود را پاک گم کرده‌اند
دل به چه خوش دارند

میراث آن شب
منم و یک شب دیگر...

رؤیا

کافیست رؤیایت را بسازی
تا به آن برسی
شب دراز است و قلندر بیدار...

زخمه

این روزها را همچون پیش
در خوابم
در خواب همچون پیش
نالانم
زخمه، بختم را کامران ساخته همچون پیش...

مجوسان خرفت

می‌نویسم برای آنکه از من است
نه برای آنکه خود را از همه می‌داند!

مؤمن

تو که خود تنها
زیبا سبز می‌رویی
نور الهی، سم شپش می‌داری
این دو سه روزه
بی‌نوا باغبان را ز چه رو می‌زایی؟