Friday, August 18

نَبَرد

دیرپاییست آشوبی در دلم
سرخ‌گون و سیاه چُرده
در تکاپوست
بیدارانِ پاسی از شب گذشته می‌دانند که چه گویم
آنان همرزمانِ این رزمند

9 comments:

  1. manam kheili vate to jangam ba doshmane farzi!tazegiha ham dastor aghab neshini dadam.

    ReplyDelete
  2. سلام.
    به نظر شما فریادی که از روی درد چگونه باید نوشت.
    ببخشید که نتونست فینگلیش بنویسم.
    از اینکه به وبلاگ سر زدید مرسی از این کار بد بازم بکنید.
    خداحافظ.

    ReplyDelete
  3. سلام.
    به نظر شما فریادی که از روی درد چگونه باید نوشت.
    ببخشید که نتونست فینگلیش بنویسم.
    از اینکه به وبلاگ سر زدید مرسی از این کار بد بازم بکنید.
    خداحافظ.

    ReplyDelete
  4. khoobe pas man ke shaba khab nadaram midooni

    ReplyDelete
  5. ای روزگار... آره.. می فهم چی میگی

    ReplyDelete
  6. hamrazmane pasi az shab gozashte ke gah bi dalil dar in razmand be jorme ashobi sorkhgon !
    midanam o midani ke tamame inha yek dalil bishtar nadarand va on chizi nist joz ...( bigharari :) )

    ReplyDelete
  7. man tuye yek jebheye dige dishab mijangidam :-S tanhaye tanha! bedune hamrazm bar alayhe doshmane farzi!

    ReplyDelete
  8. سلام...

    "و آن شب گردی و شب زنده داری های دور از خستگی تا صبح"

    موفق باشی و خندوون.

    ReplyDelete