شب است
و خيال است
و زيبايی
پرواز را نه برای بالا رفتن
که برای فرود آمدن دوست دارم
پرهای بسته، سقوط حتمیست
در ميانهی آسمان و زمينام
با پرهای باز، پرواز را
نه به سوی آسمان
که به سوی زمين
در سر میپرورانم.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
که با سرعتی غیره قابل باور به زمین میخورم
ReplyDeleteاز این شعرت خوشم آمد. غیر از شعر درباره چیزای دیگه هم بنویس.
ReplyDeletepyade:d
ReplyDeletein parvaz baraye tey kardane hala har noi az parvazo begiri age gharare tahesh ba mokh zamin khordan bashe man tarjih midam peida hamon masiro gaz konam ta ....
ReplyDeleteparvaz khube vali be sharti ke paydari tush bashe. Man az shenavar budan mitarsam :-S
ReplyDeleteپرواز رو دوست دارم به خاطر دقایقی که تو ارتفاعم نه لحظه اوج یا فرود
ReplyDeleteاین نیز عشق من است!
ReplyDeleteراستی بهرنگ اولین نوشتهی بهمنانه را نگاه کن
;)
شاد و رها باشی
منم برای همین دوستش دارم..:)
ReplyDelete