تزویر

تا کی از تزویر ‌ باشم خودنمای ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ تا کی از پندار باشم خودپرست
پرده‌ی ‌ ‌ ‌ پندار ‌‌ ‌ می‌باید ‌ ‌‌ درید ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ توبه‌ی ‌ تزویر می‌باید ‌ ‌ شکست
وقت آن آمد ‌ که دستی بر زنم ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ چند خواهم بودن آخر پای‌بست

پ.ن: بخشی از غزل عطار نیشابوری
شهرام ناظری با نوازندگی جلال ذوالفنون، رضا قاسمی، محمد حسن مهدیان، کاوه دلیر آزاد و هوشنگ امیر اردلان (سه تار) و بیژن کامکار (دف) با سرپرستی جلال ذولفنون بخشی از این غزل را در آلبوم گل صد برگ به زیبایی اجرا کرده است.